Kto czyta książki, żyje podwójnie.
[U. Eco]
Narodowe Czytanie 🇵🇱 Balladyna Juliusza Słowackiego w interpretacji WUTW, Uniwersytecka Doświadczalnia
Wodzisławski Uniwersytet III Wieku i Uniwersytecka Doświadczalnia przy współpracy Uniwersytetu Śląskiego, włączyli się w Narodowe Czytanie Balladyny Juliusza Słowackiego. Było międzypokoleniowo, z zachowaniem dystansu społecznego i reżimu sanitarnego. Pogoda nam dopisała i dobry nastrój również.
Juliusz Słowacki obok Mickiewicza i Krasińskiego uznawany jest za jednego z Wieszczów Narodowych. Jego twórczość związana jest z polskim romantyzmem
Juliusz Słowacki herbu Leliwa urodził się w 1809 roku w Krzemieńcu. Jego ojciec, był profesorem literatury w Liceum Krzemienieckim i w Cesarskim Uniwersytecie Wileńskim. Matka Juliusza, była osobą o wysokiej kulturze osobistej i literackiej. W swoim domu prowadziła salon literacki. Dzięki temu jej syn w dzieciństwie i wczesnej młodości miał dużo kontaktów z elitą intelektualną z kręgu Uniwersytetu Wileńskiego. W taki sposób poznał Adama Mickiewicza
Chociaż zmarł młodo bo w wieku 40 lat, to pozostawił po sobie obfity dorobek twórczy. Był autorem 13 dramatów: „Balladyna”, „Kordian”, „Fantazy”, „Ksiądz Marek”…,
20 poematów, „Anhelli”, „Beniowski „Ojciec zadżumionych”, „Podróż do Ziemi Świętej z Neapolu”…, ogromnej ilości wierszy: „Grób Agamemnona”, „Hymn / Smutno mi, Boże /”, „Testament mój”, „W pamiętniku Zofii Bobrówny”…, powieści: „Jan Bielecki”, „Lambro”, „Żmija”. Był autorem wielu listów.
Tekst dramatu Słowackiego „Balladyna” poprzedza list dedykacyjny z dn. 9 lipca 1839 r. Pisarz swój utwór dedykuje autorowi „Irydiona”, czyli Zygmuntowi Krasińskiemu. Wyraża w nim obawy, że jego dramat może być niezrozumiany. Porównuje siebie do Homera śpiewającego swoje rycerskie pieśni obojętnym falom Morza Egejskiego.
„Słuchaj w ciszy powietrznej, czy echo tego hymnu, który mi serce uciszał, nie drga dotąd w kryształowej atmosferze? Szukaj mojego śladu w powietrzu i na fali, a jeśli o mnie na fali i w powietrzu nie słychać, to znajdź mnie w sercu twojem, i niech ja będę jeszcze z tobą przez jedną godzinę. Wszak darem to jest Boga, że my umiemy myślą latać do siebie w odwiedziny”.
